Tuttular

Bu dünyada dost bildiğim insanlar
Yiyip içer iken başa tuttular
Yaren olup çok güldüğüm insanlar
Çıkar kesilince kışa tuttular

Selam verdiklerim canda canlarım
Düşman olsa ben bunları anlarım
Yanımdan ayrılmaz en yakınlarım
Fırsatı bulunca taşa tuttular

Bilmem ki bu düzen böyle mi işler
Gezip dolaşsa da hep canlı leşler
Özüme dokunur sahte gülüşler
Her dem gözlerimi yaşa tuttular

Kimi yüreğimi yaktı kavurdu
Kimi yere düştüm tekme savurdu
Kiminin küfürle dolmuş avurdu
Bedenimi hep ataşa tuttular

Kırk tur atıp ince boynun bükenler
En inceden her dem yağı çekenler
İHLÂSÎ'ye sahte yaşlar dökenler
Dönünce çemberden dışa tuttular


Not: Bu şiir Bekir Akbulut (Ozan İhlasi) tarafından aktarılmıştır.

Bu Şiiri Arkadaşınıza Tavsiye Edebilirsiniz                                                 Yazdır

Şiir Hakkında Görüş/Hata/Düzeltme Bildirmek İstiyorum

[<<-Geri ]